Witamy wszystkich po wakacjach i przerwie spowodowanej pandemią. Mamy nadzieję, że już nie będzie nam nic przeszkadzać i spokojnie będziemy mogli oddać się naszej formacji i wspólnocie.
Już 16 października proponujemy Wam spotkanie, nasz pierwszy, w tym Roku Formacyjnym Dzień Wspólnoty. Chcemy Was zaprosić do parafii świętej Katarzyny, gdzie rozpoczynamy zawiązaniem wspólnoty o godzinie 10.00. Podczas Eucharystii RAZEM z Naszymi najstarszymi Oazowiczami będziemy się modlić w intencji ich JUBILEUSZU 50 LECIA SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA.
Oto kilka słów, świadectwa Jubilatów dotyczące ich formacji w Domowym Kościele.
Danuta i Norbert Kowaccy.
Data ślubu: 04.09.1971.
4 dzieci, 7 wnuków
1983 wstąpili do DK
(moderatorem kręgu był ks. Anzelm Skrobol)
Co dała nam wspólnota DK:
Wspólnota DK zmieniła bardzo
naszą wiarę. To tak, jakbyśmy otwierali kolejne drzwi i ze zdumieniem
uświadamiali sobie, że skarby wiary były ukryte w naszych sercach na dnie, a my
nie mieliśmy pojęcia o ich istnieniu. Duchowość DK kształtowała naszą wiarę
coraz bardziej. Wspólna modlitwa małżeńska, praktykowana od dnia ślubu, trwa do
dziś. Modlitwa rodzinna, z naszymi dziećmi budowała trwałą więź i wzajemne
zaufanie. Reguła życia dawała wiele do myślenia i zmiany nie zawsze mądrych
nawyków. Dzięki dialogowi małżeńskiemu udało się wyjaśnić wiele problemów i
ustalić priorytety. Udział w rekolekcjach wakacyjnych pozwolił nam poznać
rodziny takie same jak nasza, poznać te same radości, problemy, a przyjaźnie
zawarte wiele lat temu pozostały do dziś.
Na I stopień oazy pojechaliśmy w 1984 roku do Krościenka. Nasze dzieci były jeszcze małe, najmłodsza córka miała 3 lata, a najstarsza 12 lat. Nasze dzieci wzrastały w wierze razem z nami. Jako jeden z najcenniejszych owoców naszego trwania w DK myślę, że są wybory-decyzje naszych dzieci, wybierając współmałżonków kierowały się przede wszystkim wiarą.
Co chcielibyśmy przekazać
członkom obecnym i przyszłym DK:
Z cała pewnością udział w DK
ułatwia, mobilizuje, bardzo wzmacnia wiarę, ułatwia wybory, jest dobrą
alternatywą dla mimo wielu ułatwień coraz trudniejszego życia. Całym sercem i
naszym doświadczeniem polecamy udział w DK.
CHWAŁA PANU!
Zofia i Antonii
Legierscy.
Data ślubu: 17.10.1971.
W piękny jesienny dzień 17 października 1971 roku o godz.11.00 zawarliśmy Związek Małżeński w kościele pod wezwaniem Św. Bartłomieja w Koniakowie. Dochowaliśmy się 3 dzieci: córka Danusia 45 lat, syn Zbyszek 49 lat i syn Krzysiu 33 lata.
Do Domowego Kościoła wstąpiliśmy 46 lat
temu. Naszym inicjatorem był śp. ksiądz Anzelm Skrobol, który był naszym
Moderatorem i opiekunem. Wspólnota Domowego Kościoła nauczyła nas wzajemnego
szacunku i miłości do samego siebie oraz każdego człowieka, czytania Pisma
Świętego, jak również wspólnej modlitwy osobistej i rodzinnej. W naszym
małżeństwie od początku nigdy nie było tzw. „cichych dni”, dłużej niż do
wieczora, tak aby przed zachodem słońca w czasie modlitwy wieczornej moglibyśmy sobie nawzajem
przebaczyć.
Członkom obecnym i przyszłym Domowego
Kościoła chcielibyśmy przekazać: wierność i miłość małżeńską, wzajemny szacunek
i przebaczenie jeden do drugiego, oraz to, aby nigdy nie zachodziło słońce nad
zagniewaniem waszym.
Szczęść Boże.
Zosia i Antek.